Ik begon met dialyseren op mijn elfde. Ik ben een paar keer getransplanteerd, maar helaas stootte mijn lichaam de nieren uiteindelijk af. Nu dialyseer ik alweer sinds mijn 31ste.

Zo kort mogelijk

Het is prettig dat verpleegkundigen hier alle handelingen uitvoeren als je dat wilt. Ze kennen me en houden rekening met wat ik wel en niet wil. Vaak leg ik zelf mijn spullen klaar, maar zij bouwen de machine op. Het liefst ben ik hier zo kort mogelijk, dus het is fijn dat dat kan. Misschien wil ik in de toekomst zelf gaan aanprikken. Nu nog niet, maar die ruimte is er wel.

Op de ipad

Ik begin met koffie in de kantine. Daarna ga ik naar de zaal. Ik heb bijna altijd dezelfde plaats. Er zijn vaste begintijden, maar als ik bel dat ik een paar uur later kom, is dat nooit een probleem. Die flexibiliteit waardeer ik enorm. De verpleegkundige helpt me met aansluiten. Daarna pak ik mijn iPad. Tijdens mijn behandeling kijk ik een film of serie via Netflix, check mijn Facebook, of speel een spelletje. Muziek luisteren vind ik ook heerlijk. Met de wifiverbinding kan dat prima.

Gezellig clubje

Ik ben hier altijd met dezelfde mensen: twee jonge dames en een man. Een gezellig clubje. We voeren geen uitvoerige gesprekken, maar toch bouw je een band met elkaar op.

Zelf naar huis

Na de dialyse stap ik in de auto en rijd zelf naar huis. Gelukkig voel ik me daar goed genoeg voor. Ik ben wel moe van de behandeling en mijn concentratie is minder goed, maar naar huis rijden gaat goed.

Geen ziekenhuissfeer

Dialyseren op een centrum vind ik fijner dan in een ziekenhuis. Hier hangt geen ziekenhuissfeer, dat is voor mij een groot verschil. Ik ben nierpatiënt, maar hoef niet steeds met ziek zijn geconfronteerd te worden.

Liever transplantatie

Uiteindelijk hoop ik op transplantatie, want dialyse beperkt mijn vrijheid. Maar op dit moment is dialyse de beste oplossing."